04

(Winkels) en magazijnen worden geplunderd en zo verloopt er weer een van de meest droevige dagen voor Nijmegen. Van maandag op dinsdag onophoudelijk artillerievuur. Heen en weer. Weer een nacht van angst en afwachten.
De voorraad levensmiddelen raakte ook op. 15 personen en niet veel voorraad. Spoedig is ’t brood op. Melk op geen gas geen licht geen water. Voor onze kleinste bewoners hebben we nog een paar blikjes melk. Vanmorgen heeft een van onze huisgenoten de moed gehad aan een Duitse soldaat brood te vragen en een stuk gekregen ook. Het wordt steeds erger en de moeders hebben hierover veel zorg. Soms 3x per dag aardappelen wel geld en bonnen maar we wagen het niet buiten te komen. In de namiddag zien we het eerste slachtoffer in deze omgeving. Een hond wordt aangeschoten. Bloedend en huilend vlucht hij de binnenstad in. Dinsdag aan een stuk in de kelder van + 4 uur tot 10 uur ’s avonds. Alles dreunt en daverd rondom ons. 2 granaten vallen achter tegen het huis. Gelukkig geen slachtoffers. We waren allen binnen. Om de tijd te korten (..)