druiventocht arnhem nijmegen 1941

Sjaak Rutten: De Druiventocht was een traditionele liefdadigheidswandelmars in de maand oktober (wijnmaand). Deelnemers vertrokken gelijktijdig vanuit Arnhem en Nijmegen naar een gezamenlijke finishplaats ergens in de Overbetuwe. In 1939 ging de tocht naar kasteel Doornenburg.
Op 6 oktober 1940 zou men opnieuw naar Doornenburg wandelen, maar die tocht is (waarschijnlijk) afgelast wegens oorlogshandelingen. De Gelderlander van 17 september 1940 meldde in ieder geval dat de voorbereidingen voorlopig waren stopgezet. Ook een voorafgaande lezing van Willem de Waal, secretaris van VVV Over-Betuwe ging niet door. Hij had de deelnemers een "lezing met illustraties" willen bieden over de geschiedenis, de mensen en gebruiken en over de kastelen van de Over-Betuwe.
In 1941 werd als plaats van aankomst Elst gekozen "welks grijze Werenfried hoog de spits verheft boven het wijde, vlakke land van de Over-Betuwe". De tocht werd gehouden op zondag 19 oktober. De Gelderlander van 8 oktober 1941 meldt: "Natuurlijk worden dit maal de traditioneele druiven weer uitgereikt, terwijl iedere deelnemer of deelneemster een fraai herinnerings-diploma op naam zal ontvangen waarop gedrukt staat in symbolischen zin de eendracht Arnhem-Nijmegen op wandelsportgebied. De inschrijfgelden zijn zoo laag mogelijk gehouden namelijk 60 cent voor senioren en 40 cent voor junioren. De afstanden bedragen 20 en 30 kilometer". De tocht was ook ditmaal een gezamenlijk initiatief van de kringen Arnhem en Nijmegen van de Nederlandse Wandelsportbond, die bij die gelegenheid opgingen in het nieuwe district Rijn-Maas-Waal (1800 leden).
Nijmeegse deelnemers konden zich inschrijven bij Nel Brinkhoff, Timorstraat 28; J. van Groeningen, Van Spaenstraat 7; J. Bender, Dommer van Poldersveltweg 136; of bij M.A. van de Wim, Wintersoord.
De Gelderlander van maandag 20 oktober 1941 deed verslag: "Tegen half twee waren de meeste deelnemers, die geprofiteerd hadden van een frisschen morgen, af en toe verwend met zon, die allen het parcours in een vlot tempo hadden afgelegd, bijeen op de markt te Elst, waar de bestuursleden der beide kringen zorgden voor een gulle verdeeling der na den tocht, best smakende Betuwsche druiven. In totaal werden er ruim 1500 halve ponden druiven uitgereikt. Hoofdpunt van samenkomst was het café "Het Wapen van Elst", waar de groote tooneelzaal een goede gelegenheid bood om zich te verfrisschen, terwijl ook de omliggende koffiehuizen weldra overvol zaten met gasten, die zich tracteerden op geurige koffie en thee, welke er in Elst nog bleek te zijn ... Honderden Elstenaren sloegen het vroolijk gedoe der levenslustige trekkers met genoegen gade ... Aan de Waalkade hadden de wandelaars veel bekijks, toen zij bij groepen per groote pont de rivier kwamen overvaren en parmantig de stad instapten. Allen waren voldaan en hadden weer eenig vertier in beide steden gebracht. De deelnemers ontvingen allen een fraai herinneringsdiploma. De E.H.B.O. deed weer nuttig werk".
Na 1941 wordt van een Druiventocht niets meer vernomen.